Narodowe Sanktuarium Królowej Pokoju w Oziornoje położone jest w północnym Kazachstanie. Sama wioska Oziornoje powstała w czerwcu 1936 r. w wyniku bezprawnej deportacji do Kazachstanu Polaków z Ukrainy.

Przywieziono ich w kazachstański stepi powiedziano: „tu jest wasza ojczyzna”. Pierwsze miesiące ludzie przeżyli w namiotach. Przed nadejściem
zimy zdążyli wybudować ziemianki. Od pierwszych dni pokładali wielką ufność w Bogu, co wyrażało się w modlitwie, zwłaszcza różańcowej. Wszystkie religijne praktyki wykonywali w wielkiej konspiracji w obawie przed NKWD. Podczas II wojny światowej zimą 1940/41 roku nastał wielki głód. Mieszkańcy modlili się przez wstawiennictwo Maryi o ratunek. 25 marca 1941 roku w uroczystość Zwiastowania NMP rozpoczęły się gwałtowne roztopy śniegu, w wyniku których na krańcu wioski pojawiło się ogromne jezioro. W tym samym roku w jeziorze pojawiło się mnóstwo ryb. Ludzie uznali to wydarzenie za cud. Ryby uratowały ich od śmierci głodowej. Po kilkunastu latach jezioro wyschło. Na pamiątkę tamtych wydarzeń w 1997 roku umieszczono tam figurę Matki Bożej z siecią pełną ryb.

Od kilku lat figurę Maryi znów otaczają wody jeziora. Kiedy minęły czasy stalinowskich represji, Oziornoje zaczęło się rozwijać. W wiosce utworzono kołchoz, szkołę, przedszkole, świetlicę, domy wyposażono w centralne ogrzewanie. Liczba mieszkańców sięgała blisko 800 osób. W wyniku rozpadu Związku Radzieckiego Kazachstan stał się niepodległym państwem. Sytuacja ekonomiczna ponownie stała się bardzo trudna, dorobek czasów komunizmu uległ zniszczeniu. Życie trzeba było organizować od nowa. Mieszkańcy Oziornoje ten nowy porządek rozpoczęli od budowy świątyni. Już w maju 1990 roku przystąpiono do prac  budowlanych według własnego projektu – w sierpniu przyjechał na stałe do Oziornoje pierwszy ksiądz – Tomasz Peta, który dokończył budowę kościoła i zaczął organizować życie religijne. 

 

Najważniejszym punktem w Oziornoje jest kościół parafialny – Narodowe Sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju.

Do tej świątyni w 2014 roku dobudowano kaplicę adoracji, w której znajduje się piękny ołtarz „Gwiazda Kazachstanu”. Wykonano go w pracowni gdańskiego artysty Mariusza Drapikowskiego. Centralną część ołtarza stanowi monstrancja, która przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus. Postać Maryi obleczona jest w płaszcz z sieci rybackiej, a w miejscu wyobrażenia Jezusa jest Żywy Bóg – Najświętszy Sakrament, który jest codziennie adorowany przez wiernych. W ten sposób Oziornoje zostało włączone w dzieło „Dwunastu Gwiazd w koronie Matki Bożej” prowadzone przez Stowarzyszenie „Communita Regina della Pace” i stało się jednym z centrów modlitwy o pokój na świecie. 

 

Ołtarz "Gwiazda Kazachstanu"

                                                                                                                                        

Wpobliżu Oziornoje na Sopce Wołyńskiej w 1998 roku ustawiono 12 metrowy krzyż jako oficjalny pomnik martyrologii ofiar komunistycznych represji w Kazachstanie. Na pomniku umieszczony jest napis w czterech językach: polskim, kazachskim, niemieckim i rosyjskim (zob. zdjęcie obok). 

 

 

 

 

Oziornoje to przede wszystkim ludzie. Obecnie mieszka tu blisko 300 osób. Parafian i gości duchową opieką otacza dwóch księży. Od 1994 roku swoją modlitwą i pracą Sanktuarium wspierają Siostry Służebniczki Wielkopolskie, które troszczą się o kościół, katechizują młodzież i dzieci oraz prowadzą ochronkę dla najmłodszych. W 2007 roku na zaproszenie arcybiskupa Tomasza Pety do Kazachstanu przyjechały z Częstochowy Siostry Karmelitanki Bose. Kiedy zakonnice pojawiły się na stepie, natychmiast odczuły, że tu jest miejsce ich modlitwy i pokuty. Chciały zamieszkać na tej ziemi, przesiąkniętej łzami polskich męczenników. Pragnęły żyć wśród ich potomków. Siostry zbudowały klasztor i zorganizowały swoje codzienne życie w klauzurze.

 

Kardynał Józef Glemp podczas wizyty w Sanktuarium w 2000 roku powiedział, że Oziornoje w przyszłości będzie tak znane jak Częstochowa, Lourdes, Guadalupe czy Fatima. Ojciec Święty Jan Paweł II podczas pielgrzymki apostolskiej do Astany w 2001 roku powiedział: „W chwili obecnej pragnę odbyć duchową pielgrzymkę do waszego narodowego sanktuarium maryjnego w Oziornoje, gdzie wy, Bracia i Siostry, czcicie Błogosławioną Dziewicę pod wezwaniem Kólowej Pokoju”.

Pierwszy Prezydent Kazachstanu włączył Oziornoje w program„Duchowe odrodzenie” i umieścił na mapie najważniejszych sakralnych miejsc kraju.

 

W związku z wzrastającą liczbą pielgrzymów i zauważalnym rozwojem Narodowego Sanktuarium, ksiądz arcybiskup Tomasz Peta, metropolita Archidiecezji Świętej Maryi w Astanie podjął decyzję o przekształceniu starego budynku przedszkola w Dom Pielgrzyma im. Jana Pawła II. Budynek wymaga znacznej rekonstrukcji i przystosowania dla potrzeb pielgrzymów. Po zakończeniu inwestycji będzie tam można przyjąć kilkudziesięcioosobową grupę pielgrzymów. Nowy Dom Pielgrzyma umożliwi przeprowadzanie rekolekcji, spotkań społecznych, religijnych, kulturalnych. Dla katolików w Kazachstanie Oziornoje, stanowi duchową stolicę. Dla dalszego rozwoju Narodowego Sanktuarium Królowej Pokoju potrzebna jest nasza pomoc. Nie wszyscy tam pojedziemy, ale przez swoją ofiarę możemy być misjonarzami Kościoła Katolickiego w Kazachstanie.